Walka duchowa

lila

Czy zaakceptowanie faktu, że Bóg istnieje,lecz odgrodzenie się od wszelkich "powiązań" z Nim,że tak to ujmę, można jeszcze podciągnąć pod ateizm?

Czy może owa świadomość sprawia,że człowiek posiada wiare tyle tylko,że nie potrafi jej odnaleźć,hm chyba jednak najpierw należałoby się zastanowić czy jedno nie wyklucza drugiego.
A może owa namiastka wiary wypływająca z faktu świadomości istnienia Boga jest już podstawą do prawdziwego odkrycia jej w sobie głęboko i w pełni?czy może jest wręcz odwrotnie,może taki człowiek,który chociażby chciał wierzyć ale nie czuje tego w sobie,nie czuje Boga a nie chciałby żyć w zakłamaniu i oszustwie samego siebie,sam skazuje się na zło?

Jestem ciekawa waszej opinii na ten temat.

Amadea

Fakt, że Bóg istnieje, akceptuje także szatan. On wierzy w Boga. Za wiarą musi stać coś więcej. Wiara bez uczynków jest martwa.

Jaki z tego pożytek, bracia moi, skoro ktoś będzie utrzymywał, że wierzy, a nie będzie spełniał uczynków? Czy [sama] wiara zdoła go zbawić? Jeśli na przykład brat lub siostra nie mają odzienia lub brak im codziennego chleba, a ktoś z was powie im: «Idźcie w pokoju, ogrzejcie się i najedzcie do syta!» - a nie dacie im tego, czego koniecznie potrzebują dla ciała - to na co się to przyda? Tak też i wiara, jeśli nie byłaby połączona z uczynkami, martwa jest sama w sobie. Ale może ktoś powiedzieć: Ty masz wiarę, a ja spełniam uczynki. Pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, to ja ci pokażę wiarę ze swoich uczynków. Wierzysz, że jest jeden Bóg? Słusznie czynisz - lecz także i złe duchy wierzą i drżą.
Chcesz zaś zrozumieć, nierozumny człowieku, że wiara bez uczynków jest bezowocna? Czy Abraham, ojciec nasz, nie z powodu uczynków został usprawiedliwiony, kiedy złożył syna Izaaka na ołtarzu ofiarnym? Widzisz, że wiara współdziałała z jego uczynkami i przez uczynki stała się doskonała. I tak wypełniło się Pismo, które mówi: Uwierzył przeto Abraham Bogu i poczytano mu to za sprawiedliwość, i został nazwany przyjacielem Boga. Widzicie, że człowiek dostępuje usprawiedliwienia na podstawie uczynków, a nie samej tylko wiary. Podobnie też nierządnica Rachab, która przyjęła wysłanników i inną drogą odprawiła ich, czy nie dostąpiła usprawiedliwienia za swoje uczynki? Tak jak ciało bez ducha jest martwe, tak też jest martwa wiara bez uczynków. (Jk 2, 14-26)

Jest jeszcze coś. Wiele osób wierzy w Boga, ale trzeba jeszcze wierzyć Bogu... Wierzyć Mu, zaufać i dać się prowadzić...

lila

Tak tylko caly problem w tym jak to zrobić,jeśli zostało tylko puste słowo wierzę tzn.akceptuje ten fakt nic więcej.No ale dziękuje że zechciałaś odpowiedziec na moje pytanie choć nie dokładnie o to mi chodziło Smile

Amadea

Insideout

Napisałaś Lila:"namiastka wiary wypływająca z faktu świadomości istnienia Boga "
Świadomość istnienia Boga już jest wiarą
Wg mnie niema czegoś takie go jak "namiastka wiary". Tak jak nie da się trochę wierzyć a trochę nie.
Możesz się umacniać w tej wierze czyli,
jak napisała Nieszka pielęgnować ją, pozwalać jej rosnąć.

lila

Nie akceptuje słowa wierze, lecz faktu istnienia Boga,oj chyba troszke niejasno się wyrażam o co mi chodzi,przepraszam:)

Właśnie : "Jeśli wierzysz, że Bóg istnieje, pielęgnuj tę wiarę. "Tylko wierzyć nie zawsze znaczy to samo.Chodziło mi o "wiarę" czyli zdanie sobie sprawę z tego że Bóg istnieje ale niekoniecznie wiarę jako miłość,szacunek,zaufanie itd.Właśnie tu tkwi problem.

Mam świadomość że posiadam "wiarę",czyli akceptuje istnienia Boga,tylko tyle ,znów nie było to zbyt precyzyjne z mej strony.Tylko czy to jest wiara?bo równie dobrze mogę powiedzieć że akceptuje istnienia szatana a przecież nie chce by to było,czy znaczyło to samo.Choć z boku pewnie wygląda to tak jakbym traktowała równorzędnie te kwestie.Ale skoro osobiście czuje że nie chce by tak było,to może można to już uznać że pewien przejaw postępu w drodze od "wiary" do wiary. Smile

Amadea

lila

Insideout nie chce umacniać się w samej świadomości istnienia Boga lecz chciałabym umacniać się w zaufaniu,miłości do Niego,a na razie nie potrafię,nie chce,nie umiem nie wiem sama,na razie mogę tylko zaakceptować ten fakt Jego obecności ,choć i to czasem z trudem mi przychodzi. Mam nadzieje że kiedyś się to zmieni.Chociaż może takie moje myślenie że bym chyba tego chciała to już ogromny postęp.

lila

No bo czy wierzyć to znaczy tylko biernie akceptować istnienie Boga?Tak zdaje sobie sprawę że On gdzieś tam jest i nic więcej sobie z tego nie robie.Czy to jest ta prawdziwa wiara?

Amadea

No wreszcie konkrety. Smile

Teraz już wiem, o co Ci chodzi. Smile

Nie od razu Pćim zbudowano. Very Happy

Wszystko w swoim czasie. Dobrze, że masz wiarę. Pogłębiaj ją, tak jak pisałam. Im bardziej kogoś znasz, tym bardziej możesz pokochać. Poszukuj więc Boga, poznawaj Go, a zobaczysz, że miłość i zaufanie się pojawią. Gdy się Go pozna, naprawdę nie można Go nie pokochać! Smile

To jest sama Miłość! A na tę Miłość można odpowiedzieć tylko miłością...

lila

Takie słowa bardzo podbudowują:)Mam nadzieje że ten najważniejszy krok już zrobiłam i teraz będzie tylko łatwiej,choć na pewno będą pojawiać się jakieś przeszkody,mam nadzieje że tak jak mówisz miłość i zaufanie przyjdą z czasem:)

Pozdrawiam cieplutko:*

Amadea

Jestem pewna, że będzie dobrze. Smile

:*

Będę wspierała Cię na tej drodze modlitwą.

lila

Mam nadzieje,że kiedyś będę mogła i potrafiła ci się również nią odwdzięczyć Smile

Insideout

Lila!
A Ty myślisz, ze dlaczego tu się zjawiłam? Very Happy

Sama wiara w istnienie Boga mi nie wystarcza. Rozumiem chyba co masz na myśli.
Pismo Sw. dostałam 2-mce temu od bliskiej mi osoby. Tutaj spotykam ludzi, którzy pomagaja mi zbliżać się do Boga.
Very Happy

Insideout