Walka duchowa

Jola8001

Też miałam to tu zamieścić... Słuchałam jakiś czas temu.
Mądre słowa...

SakveAtel · Gość

Jasne...

larysa

SakveAtel mam wrażenie, że ciągle jesteś na "nie". Może się mylę, ale mam nieodparte wrażenie cokolwiek kto by nie napisał to jesteś do tego negatywnie nastawiona. Mam rację?

Nika

A ja doskonale rozumiem Sakve.

Ja natomiast mam wrażenie, że pewne osoby tutaj odbywaja misję i chciałyby zbawiać ludzi, ale niestety to nie o to chodzi.
Może ona po prostu nie chce TAKIEJ pomocy, może po prostu jej wogóle nie chcę.
Nie wiem, nie mnie oceniać. Każdy ma prawo do wyrażanie swoich emocji, nawet jeśli są one tylko negatywne.

A co do księży, myślę, że temat ten jest zakończony. Bo każdy ma inne doświadczenia, a ja ze swej strony nie mam zamiaru moimi obarczac innych czy nastawiać przeciw "świętym" ks.

SakveAtel · Gość

Gdybyś miała takie doświadczenia jak ja - też byłabyś zawsze na "NIE". A może nie ZAWSZE, a CZĘSTO bądź ZAZWYCZAJ. Bo nie wszystkiemu się sprzeciwiam.

Nika

Myślę, że po prostu każdy ma inne doświadczenia, które dla niego osobiście są pewną "tragedią", a to wpływa na postrzeganie wszystkiego dookoła często negatywnie.

SakveAtel · Gość

Tak ja też się zgadzam, ale ktoś kto np. mnie nie zna nie może zrozumieć, bo po prostu nie wie co przeszłam. I ja się temu nie dziwię. Ale jeśli ktoś byłby na moim miejscu umiałby być pozytywnie nastawionym do wszystkiego i przyjmować życie z uśmiechem to GRATULOWAŁABYM. Ja nie umiem i nie zmienię tego, bo musiałabym zmienić siebie, a to nie wchodzi w grę. Wiesz Nika jak to jest. A co do tego, co powiedziałaś wcześniej. Także odniosłam wrażenie, że niektórzy właśnie tutaj próbują prowadzić jakąś działalność misyjną.
Ale sorry ludzie to nie miejsce chyba na takie rzeczy(jak te nowe klasztory zakładane w internecie). Nie można próbować właśnie "zbawiać" ludzi nie znając ich. Bo to co tu piszemy to jest maleńka cząstka tego, co się dzieje. A czasami tylko wyrażamy opinię, która też w jakimś (ale zapewne mniejszym) stopniu świadczy o nas. I właśnie dostrzegłam to, że niektórzy chcieli by zmienić innych. A "NIEKTÓRZY" nawet próbują zbyt mocno zaingerować w życiu.
Pozdrawiam

Jola8001

Sakve będę się modlić za Ciebie, żeby było Ci lepiej.

Amadea

Nie wydaje mi się, żeby ktokolwiek tutaj miał poczucie wypełniania jakiejś misji lub chciał kogoś zmieniać (nikt nikogo na siłę nie zmieni, trzeba tego samemu chcieć.) Nie zauważyłam u nikogo takich tendencji.
Widzę za to, że Wy chyba nie wiecie, czego tak naprawdę chcecie...
Dziewczyny, najpierw piszecie, że potrzebujecie pomocy, że księża Was olewają, nikt nie rozumie i ludzie mają głęboko w "d". Po czym za chwilę okazuje się, że nikt Wam ma nie pomagać, bo to i tak bez sensu, bo zmian w swoim życiu nie chcecie, a ludzie, którzy są Wam życzliwi i mimo przeszkód i murów jakie stawiacie, próbują Wam pomóc choćby tylko tym, że w jakiś sposób są dla Was (choćby tylko tu), modlą się za Was (choć modlitwa czasem z wielkim trudem przychodzi), nie odrzucają, nie ignorują i nie nazywają Was świrami, nagle okazują się nawiedzonymi "misjonarzami".

SakveAtel, masz rację, nie wiem, co przeszłaś i nie wiem, jak sama zachowałabym się w podobnej sytuacji. Ale wiem, że są ludzie, którzy codziennie przechodzą prawdziwe piekło, a jednak potrafią być dla innych słońcem, nadzieją, radością i wsparciem.
Mam koleżankę, która choruje na zanik mięśni. Od długiego czasu żyje pod respiratorem. NIGDY nie chciałabym znaleźć się w jej sytuacji. A jednak ta kobieta ma w sobie coś tak niesamowitego, tyle ciepła i życzliwości wobec innych ludzi, że i ja czasem w trudnych chwilach czerpię od niej odrobinę pozytywnej energii. Jak każdy człowiek Renata ma chwile kryzysu, ale nie znajdziesz w niej ani cienia goryczy czy frustracji. Nie użala się nad sobą, ale wykorzystuje czas na dawanie nadziei i niesienie pociechy innym. Nie żyje skoncentrowana na swoim cierpieniu, nie delektuje się nim, lecz robi coś dobrego dla innych. Na ile siły jej na to pozwalają.
Można mieć BARDZO trudne życie, a jednak, jak napisałaś, być pozytywnie nastawionym do wszystkiego i przyjmować życie z uśmiechem. MOŻNA! To tylko kwestia chcenia i nastawienia.
Zobacz, że można - [link widoczny dla zalogowanych]...

SakveAtel · Gość

Rzeczywiście, może tu nie pasuję.
pozdrawiam

Jola8001

SakveAtel · Gość

No sorry, źle to ujęłam. Nie wynikało to z doszukiwania się podtekstów. Powiem tak: "JA TU NIE PASUJĘ". (nigdzie nie pasuje zresztą)

Nika

Czuć się jak niepasująca część do niepasującej całości, jak wyrzutek...jak ktoś kto urodził się nie w tym czasie co powinien, lub dorosnął nie tak jak było mu pisane...

Niestety czasami ja również czuję sie obco, samotnie wśród tłumu, mam wrażnie, że to nie moje miejsce, nie mój czas...

"To złe miejsce, zły czas, uciekaj stąd raz, raz..."

SakveAtel · Gość

No to jeśli tak - to wiesz o czym mówię.

Nika

Wiem, dokładnie wiem co mówię....
I wiem, też że ona sam nie odejdzie...Może na jakiś czas cichnie, a gdy człowiekowi wydaje sie, że odszedł i zaczyna stawać na nogi to on znów sie odzywa, znów atakuje, znów rani, krzywdzi...
On ciągle jest tylko czai się na odpowiedni moment by nas powoli niszczyć...
Oj Sakve wiem....